(ترجمه)

قانون دفاع به دلیل گسترش جهانی بیماری همه‌گیر کرونا وضع نشد، بلکه این بیماری فرصتی را برای رژیم و حکومت مهیا کرد تا بدین‌گونه اقداماتی را اتخاذ کنند که هیچ ربطی به قرنطینه و پیشگیری از همه‌گیری ویروس کرونا ندارد. ثبوت این مسئله، حاضرجوابی­ها و تضادهای است که هرازگاهی بر روی تصامیم و قوانین دفاعی دولت برای بازگشت تدریجی به زندگی عادی مشاهده می­شود.

در ابتدا، ارعاب، بیم و هراس از طاعون از جمله ابزارهای مؤثر دولت برای تحمیل اقدامات‌اش، قرنطینۀ کامل مردم در خانه‌های‌شان، و توقف زندگی عادی و امرار معاش آنان بود، به جز در مواقع و مکان‌های خاص خودش، با یادآوری مداوم فاجعه‌ای که به وقوع خواهد پیوست؛ ولی هیچ اقدام جدی در خصوص آن گرفته نشده‌است. با­گذشت یک­ماه از قرنطینه و روند­نزولی شمار ابتلایان و مهار سرتاسری بیماری، حالا عمر الرزاز، نخست وزیر اردن، از ادامه این بحران برای بیش‌از هفته‌ها و ماه‌ها سخن می‌گوید و مردم­اش را به خانه‌نشینی به‌منظور کاستن از شدت بیماری ترغیب می­کند. این نشان می­دهد که رژیم اردن هنوز دست از وضع اقداماتی نکشیده که به دنبال تطبیق‌شان بر مردم می‌باشد. در حقیقت، بحران کرونا وضعیت را به فرصتی برای دولت تبدیل کرده‌است تا با ­آن بتواند سرکوب نرمی را که قبل از این  میسر نبود، مورد استفاده قرار دهد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«اللَّهُمَّ مَنْ وَلِيَ مِنْ أمرِ أُمَّتِي شَيْئاً فَشَقَّ عَلَيْهِمْ فَاشْقُقْ عَلَيْهِ، وَمَنْ وَلِيَ مِنْ أمْرِ أُمَّتِي شيئًا فَرَفَقَ بِهِمْ فَارْفَقْ بِهِ»
[رواه مسلم]

ترجمه: يا الله! هر کس زمام امری از امور امت مرا عهده‌دار شد و بر آنان سخت گرفت، تو نیز بر او سخت بگیر و هر کس امری از امور امت مرا به عهده گرفت و با آنان نرم‌خویی کرد، تو نیز با او نرمی کن.

هم‌چنان، رژیم و دولت اردن مردم را از کسب درآمد، بازکردن فروشگاه‌های‌شان و خرید و فروش منع می­کند. دولت به بدترین شکل به باج‌گیری شروع کرده‌است؛ بناءً، هر­کس خواستار کمک‌های ناچیز ملی است و یا می‌خواهد کارش را شروع و فروشگاه‌اش را باز کند، از وی مطالبه می‌شود تا خود را در "سازمان امنیت اجتماعی" ثبت کند، طوری‌که این امر نیز اختیاری است. ولی هیچ­یک ازین اقدامات باعث رفع گرسنگی نشده و تماماً بی‌فایده بوده‌است؛ زیرا هم­اکنون بیش از صد­هزار مووسسۀ بدون ثبت در اردن فعالیت می‌کند.

علاوه‌بر این، دولت درآمدی از این روند نخواهد داشت و دست‌مزد کارمندان‌اش را نیز پرداخت نخواهد کرد، مگر از طریق پرداخت الکترونیکی روی تلفن‌های‌شان، برای کسانی‌که حساب بانکی ندارند، آن‌هم به بهانۀ دست به دست نشدن پول نقد، و این پروسه نیز لزوماً نیاز به پرداخت هزینۀ اشتراک به صورت مجازی دارد. کسانی‌که این شرایط را طی نکنند، اجازه شامل­شدن به کار را نخواهند داشت. آیا استثماری بیشتر از این وجود دارد؟ در عوض، آن‌چه رژیم می خواهد؛ اطلاعات شخصی، سوابق، لیست از افراد موجود و دسترسی مستقیم به معاملات مالی آن‌هاست، که در نتیجه تخلیه جیب‌های شهروندان، فعال کردن نظام ستم‌گر مالیاتی و وضع مالیات بر آن‌ها را به­همراه دارد. گذشته از این، دولت با عدم تخصیص کمک‌های ملکی و نظامی برای سال روان، قطع انعام‌های معلمان که در شروع سال تعلیمی ملزم به اجرای‌شان بود، اجباراً دستمزد ناچیز کارمندان را نیز تصاحب کرده‌است. این‌ها اهدافی است که رژیم توسط همه این شرایط و پروسه‌ها آن‌ها را دنبال می‌کند.

باوجود گزارش‌های زیادی از مهار این واگیری در بسیاری از نقاط اردن، ولی تاهنوز حکومت با روحیۀ سلطه‌گرایانه و ظالمانه همراه مردم تعامل می‌کند، چنان‌که آنان را از اجرای مناسک دینی‌شان به شمول نمازها و مخصوصاً نمازهای جماعت، قیام و روزۀ ماه مبارک رمضان و ادای نماز در مساجد الله سبحانه وتعالی باز می‌دارد. اکنون این جنایت به همۀ مردم وضاحت یافته‌است، حتی کسانی‌که موافق چنین وضعیتی بودند، و بهانه‌های حکومت از تار عنکبوت هم ضعیف‌تر شده‌است؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«مَا مِنْ عَبْدٍ يَسْتَرْعِيهِ اللَّهُ رَعِيَّةً، يَمُوتُ يَوْمَ يَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌّ لِرَعِيَّتِهِ، إِلَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ»

ترجمه: هر بنده‌ای را که الله (سبحانه و تعالی) توفیق پیشوایی بر امت دهد، و درحالی بمیرد که دربارۀ پیروان خویش فریب و تقلب به کار برده باشد، الله (سبحانه وتعالی) بهشت را بر او حرام و ممنوع می‌کند.

رژیم و حکومت اقدامات اقتصادی، مالیاتی و باج‌خواهی را برای باز گذاشتن دست پیروان‌اش به‌منظور رهایی یافتن از بحران کرونا انجام داده، قوانین دفاعی را به‌خاطر زایل کردن حقوق مردم و آماده کردن‌شان به پذیرش نظام اقتصادی سودی سرمایه‌داری – همان‌گونه که پرداخت الکترونیکی را پذیرفتند – وضع کرده، به بستن دروازه‌های مساجد ادامه داده، و روزه‌داران را با وضع زمان قطع عبور و مرور مقید کرده‌است. قطعاً حکومت جرأت اجرای چنین اقدامات را قبل از واگیری کرونا نداشت و اکنون هم ندارد، مگر توسط این همه بلوف و استبدادی که حکومت و وزرایش با اتخاذ هر اقدام جدید می‌زنند، حال‌آن‌که هیچ توجیه صحی/بهداشتی برای‌شان وجود ندارد.

امت اکنون بیش‌از هر زمان دیگری متوجه بازی‌ها و دروغ‌های رژیم‌های حاکم‌شان شده‌اند و می‌دانند که آن‌ها به هیچ چیز دیگری جز موجودیت‌شان فکر نمی‌کنند. تمام نگرانی‌شان را نه زندگی و سلامت مردم، بل تطبیق برنامه‌های صندوق بین‌المللی پول و مواد معاملۀ ترامپ شکل می‌دهد، طوری‌که آنان را زیر فشار می‌گیرند و به پذیرش اقدامات‌شان وادار می‌کنند. به‌گونۀ مثال، می‌توان به قرارداد گاز با دولت غاصب یهود اشاره کرد که فقط چند ماه از شروع‌اش می‌گذرد، حال‌آن‌که هیچ یک از مردم این سرزمین از آن راضی نیست.

به هر اندازه امت آگاه شوند که وجود این رژیم‌ها تنها برای خدمت به کفار استعمارگر و محو هویت تمدن اسلامی‌شان می‌باشد، به همان اندازه آگاهی و اشتیاق‌شان برای فعالیت به خاطر بازگرداندن دولت خلافت راشده افزایش می‌یابد، دولتی‌که با برپایی مناسک نماز، زکات و روزه، پاسداری از مقدسات و دارایی‌های مسلمانان، و برگرداندن آن‌ها از دستان کفار استعمارگر و دوستان‌شان، می‌کوشد خوشنودی پروردگارش را بدست آورد.

﴿الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجاً أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ﴾
(ابراهیم: ۳)

ترجمه: همان‌ها که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهند و (مردم را) از راه الله (سبحانه وتعالی) باز می‌دارند و می‌خواهند راه حق را منحرف کنند، آن‌ها در گمراهی دوری استند.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایه اردن

مترجم: امیر حسام

خبر

 بیماری کوید -19 بحران شدیدی را در نظام سرمایه‌داری به وجود آورده است.

تبصره

از آغاز بهبود بحران مالی جهانی سال 2008. که در سراسر جهان منجر به فروپاشی مووسسات مالی شد، دیری نمی‏گذرد. شماری از مسئولین مدت‌ها قبل از شیوع علایم بیماری کوید-19 که هلاک کننده اقتصاد جهان به شمار می‌رود، یک بحران اقتصادی دیگر را پیش‌بینی می‌نمودند که ویران کننده‌تر از بحران گذشته خواهد بود که واقعاً در پیش‌بینی‌های‌شان برحق بودند.

با وجود این، چنین پیش‌بینی ای را حتی یک ترکاری فروش هم می‌توانست بکند، نه از علم و دانش‌اش؛ بلکه فقط از روی تجربه زنده‌گی‌اش؛ چرا که بار بحران‌های اقتصادی یا مالی به طور مرتب بر سر مردم عادی واقع شده است. به طور اوسط هر فرد در میان‌سالی خود ده‌ها بحران اقتصادی را مشاهده نموده است که بعضی از آن‌ها نسبت به بعضی دیگر تأثیرات بیشتری به هم‌راه داشته است.

نظام اقتصادی سرمایه‌داری عامل تمام بحران‌ها بوده و این جزء لاینفک فطرت آن می‌باشد. تاریخ نظام سرمایه‌داری بیانگر فروپاشی‌های پی‌هم نظام مالی می‌باشد، که از سال 1819م بدینسو می‌توان به وجود یک سلسله مواردی از ورشکستگی بانک‌ها و مووسسات مالی دیگر اشاره نمود. به این دلیل اقتصاد دانانِ چون "کارل مارکس" و "جون ستیوارد میل" و تعدادی دیگر به گسترش طرح‌ها پرداختند تا که بحران‌های مالی قرن نوزده را شناسایی نمایند.

 در نتیجه، فرضیه‌ای که نظام سرمایه‌داری در پی مبارزه با بیماری کوید-19 متلاشی خواهد شد، یک فرضیه بدور از واقعیت می‌باشد. حتی اگر سبب مرگ میلیون‌ها انسان شود؛ چرا که مردم به نظام سرمایه‌داری باورمند بوده و مهم‌تر از آن عدم موجودیت یک بدیل قوی برای‌ نظام سرمایه‌داری می‌باشد. مردم مفاهیم، معیارها و باورهای‌شان را به طور مداوم از اساس ایدیولوژی نظام سرمایه‌داری اخذ می‌نمایند؛ در حالی‌که اساس آن مبتنی بر جدایی دین از زندگی می‌باشد. نظام سرمایه‌داری با وجود همه تباهکاری‌ها و فساد خود باقی خواهد ماند. اگر بدیل برای نظام‌های فرعون، نمرود و یا هم ابولهب وجود می‌داشت، هرگز نظام های‌شان دوام نمی‌یافت و به زودترین فرصت سقوط می‌کرد. اگر تا زمانی‌که موسی علیه السلام، ابراهیم علیه السلام و یا هم محمد صلی الله علیه وسلم که با باطل و ظلم مبارزه می‌کردند، وجود نمی‌داشتند؛ در این صورت نظام‌های پلید باقی می‌ماند. امروز هم اگر بدیلی و اشخاصی‌که منهج آنان را دنبال کنند، وجود نداشته باشد، نظام‌های پلید باقی خواهد ماند.  به همین سبب است که الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿ وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً ﴾

[الأسری:81]

ترجمه: و بگو: حق آمد و باطل نابود شد. همانا باطل نابودشدنی است!

بر ما واجب است تا در سرزمین‌های اسلامی، از این بی‌بندوباری‌های موجود در نظام سرمایه‏داری فاسد، استفاده نماییم و با آن به مبارزه برخیزیم و در عوض؛ باور مردم را نسبت به نظام خلافت تقویت نماییم؛ خلافتی‌که در طول تاریخ ما حکمفرما و در مراقبت از نیازمندی‌های ما توانمند بود، بدون این‌که در آن عیب طراحی شدۀ موجود باشد و یا این‌که دست به استثمار ملت‌های‌‌‌ خود و ملت جهان بزند.

زمانی‌که حاکمیت اسلام به وسیلۀ خلافت اسلامی و امت اسلامی برپا شود، نیروی ما متحد خواهد شد، آن‌جاست که مردم خواهند دید و درک خواهند کرد که جایگزین بهتری از اکثریت چیزها برای ادارۀ امورشان وجود دارد. تنها دولت خلافت راشده بر منهج نبوت می‌تواند که نظام سرمایه‌داری را سقوط دهد و مردم را از ظلمت شر به نور اسلام منتقل سازد.

﴿إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً﴾

[النصر: 1-2].

ترجمه: زمانی که یاری الله و پیروزی فرا رسد و ببینی که مردم گروه‌گروه در دین خدا در آیند.

نویسنده: نمایندۀ مطبوعاتی حزب التحریر-هالند

مترجم: محمد "مزمل"