(ترجمه)

جوامع اسلامی مانند سایر جوامع دیگر از آفت نژادپرستی و تبعیض نژادی رنج می‌برند و این یکی از مصائب متعددی است که استعمارگر کافر در نتیجه تزریق مفاهیم استعماری خود که مغایر با فطرت و طبیعت انسان است، ما را به آن مبتلا ساخته است. این آفت حتی مخالف با ثقافت کثیف خودِ استعمارگر است؛ ثقافتی‌که مردم مسلمان در طول تاریخ وقتی تحت استعمار نظامی یا فرهنگی آن بودند، با آن مبارزه کردند.

نژادپرستی عبارت از اعتقاد، قناعت و یا احساس یک گروه خاص متعلق به یک نژاد، رنگ یا تبار است که باعث می‌شود خود را دارای سطح بالاتری نسبت به سایر گروه‌ها بدانند. برخی از نژادپرستان در شرح این برتری، مبالغه کرده و آن را به وجود خصوصیات ژنتیکی موروثی که آن گروه داشته و دیگران از آن محروم اند، ربط داده که طبق ادعای شان، این ژن‌ها به آن‌ها توانایی‌های ویژه‌ای می‌بخشد که آن‌ها را از سایر نژادهای انسانی متمایز می‌سازد و از این گروه (خودخوانده برتر) رژیم سیاسی شکل می‌گیرد که دارای خصوصیات مشترک بوده و حسب ادعای شان نسبت به سایر رژیم‌ها برتر شناخته می‌شود.

همین اعتقاد نادرست و همین احساس دروغین، سبب شده است که این برتری و بزرگ‌بینی را در میان پیروان این گروه ناچیز و بی‌نوا نمودار ساخته و این آفت خطرناک را در میان ملت‌ها که بنام نژادپرستی یاد می‌شود، پدیدار کرده و سبب نفرت و تبعیض نژادی در میان مردم شود.

چه بسا تمدن غرب مملو از بسیاری از مظاهر نژادپرستانه باشد که بخاطر پیش‌پا افتاده‌ترین دلائل به کشتن سیاه‌پوستان و مسلمانان روی می‌آورد، چنان‌که در امریکا و فرانسه این نژادپرستی شکل مخصوص خود را داشته، به گونه‌ای که پلیس در آنجا بالای مردم با تمام عصبانیت و بی‌دلیل شلیک می‌کند.

این اقدامات نژادپرستانۀ نفرت‌انگیز با اظهارات مشابه، صریح و نفرت‌انگیز تغذیه و تقویه می‌شود، مانند این سخن ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه: «سفید بودن یک امتیاز است.» و گفتۀ او درباره اسلام: «دینی است که در سراسر جهان در بحران است.»

چنین اظهارات نفرت‌انگیز و اقدامات نژادپرستانۀ فرانسوی‌ها سبب شده که مورد کینه و نفرت دیگران قرار گیرند و سبب اخراج فرانسه در این روزها از سایر کشورهای آفریقایی گردد.

در زمانی‌که اروپا و امریکا به نژادپرستی افتخار می‌کنند و جهان آفت‌ها و بلاهای ناشی از آن را از قبیل: نشر و گسترش دشمی و نفرت، خونریزی و تلفات انسانی را می‌چشد، در عین زمان می‌یابیم که اسلام با نژادپرستی به شکل ریشه‌ای و قاطعانه برخورد کرده و اسباب آن را از بین برده و منابع آن را خشکانده و تلاش می‌کند تا نژادپرستی را در ردیف تمام بدی‌ها و زشتی‌های دیگر قرار دهد تا مسلمانان از آن نفرت برده و از پلیدی‌ها و کثافات آن دور نگهداشته شوند.

اسلام از آغاز به اختلاف و تفاوت رنگ‌ها و زبان‌ها اعتراف کرده است؛ اختلافی‌که منجر به چیزی غیر از عبادت و تفکر در آفرینش الله سبحانه وتعالی نمی‌شود:

‏‏﴿وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ﴾ [روم: 22]

ترجمه : ‏و از زمره نشانه‌هاي (دالّ بر قدرت و عظمت) الله آفرينش آسمان‌ها و زمين و مختلف بودن زبان‌ها و رنگ‌هاي شما است. بي‌گمان در اين (آفرينش كواكب فراوان جهان كه با نظم و نظام شگفت‌آور گردانند، و در اين تنوّع خلقت) دلائلي است براي فرزانگان و دانشوران.

بنابر این، الله سبحانه وتعالی اختلاف و تفاوت زبان‌ها و رنگ‌ها را سببی برای تدبر و تعبد و سنجش عظمت قدرت‌اش در آفرینش و تنوع آن قرار داده، نه برای تفاخر و دشمنی.

جابر بن عبدالله رضی الله عنهما گفت: ما در غزوه‌ای بودیم و مردی از انصار، مردی از مهاجرین را لگد زد، انصاری گفت: ای انصار یاریم کنید و مهاجری گفت: ای مهاجرین یاریم کنید؛ سپس این سخن به رسول الله صلی الله علیه وسلم رسید و ایشان فرمودند: «این چه دعوای جاهلیت است؟!»، صحابه گفتند: یا رسول الله، مردی از مهاجرین مردی از انصار را لگد زده است. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «این دعوا را ترک کنید؛ زیرا این دعوا پلید و زشت است.» رسول الله صلی الله علیه وسلم خود حادثۀ لگد زدن را درمان نکردند؛ بلکه با اسباب و مسببات آن برخورد کرده و به درمان آن‌ها پرداختند و به دعوای مرد مهاجر و انصار برای بسیج شدن جاهلیت تمرکز کرده و به خطر کشاندن مهاجرین و انصار به جنگ بیهودۀ قبیلوی توجه کردند و این دعوا را یک دعوای جاهلیت خوانده و به دلیل متعفن بودن آن، به ترک‌اش فراخواندند تا مسلمانان از آن نفرت داشته باشند و این یک علاج و درمان جدی و قاطعانه بود.

قرآن کریم معیار برتری و فضیلت را در نصوص صریح خود که هیچ اثری از نژاد و پیوند خونی را در میان مردم باقی نگذاشته تقوا قرار داده، چنان‌که فرموده است:

‏‏﴿يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ﴾ ‏[حجرات: 13]

‏ترجمه: ‏اي مردمان ! ما شما را از مرد و زني (به نام آدم و حواء) آفريده‌ايم و شما را تيره تيره و قبيله قبيله نموده‌ايم تا همديگر را بشناسيد (و هر كسي با تفاوت و ويژگي خاص دروني و بيروني از ديگري مشخص شود و در پيكره جامعه انساني نقشي جداگانه داشته باشد). بي‌گمان گرامي‌ترين شما در نزد الله متقي‌ترين شما است. الله مسلّماً آگاه و باخبر (از پندار و كردار و گفتار شما، و از حال همه‌كس و همه چيز) است.

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«یَاأیُّهَاالنَّاسُ، إنَّ رَبَّکُم وَاحِدٌ وَ أبَاکُم وَاحِدٌ، ألَا لَافَضلَ لِعَرَبِیِّ عَلَی عَجَمِیِّ، وَ لَا لِعَجَمِیِّ عَلَی عَرَبِیِّ، وَ لَا أسوَدَ عَلَی أحمَرَ وَ لَا أحمَرَ عَلَی أسوَدَ إلَّا بِالتَّقوَی، إنَّ أکرَمَکُم عِندَاللهِ أتقَاکُم»

ترجمه: ای مردم! همانا پروردگار شما یکی است و پدرتان نیز یکی است، آگاه باشید که عرب بر عجم و عجم بر عرب هیچ برتری نداشته و نیز سیاه‌پوست بر سرخ‌پوست، مگر بر تقوا، همانا بهترین شما نزد الله با تقواترین شما است.

رسول الله صلی الله علیه وسلم تفاخر و فخرفروشی و کارهای جاهلیت ناشی از آن را از قبیل جاهلیت و نژادپرستی را با تشبیه کردن به کنقوز به طور قاطعانه درمان کرده است. کنقوز حشره‌ای از انواع سوسک است که کثافات را با بینی خود جمع می‌کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم با این تشبیه خود خواست تا احساسات فرد را برانگیخته و عملکردش را زشت جلوه دهد تا فرد از بازگشت به چنین نژادپرستی نفرت‌انگیز تنفر داشته باشد. پس فرمودند:  

«لَیَنتَهِیَنَّ اَقوَامٌ یَفتَخِرُونَ بِآبَائِهِم الذَّینَ مَاتُوا، إنَّمَا هُم فَحمُ جَهَنَّمَ، اَو لَیَکُونُنَّ أهوَنَ عَلَی اللَّهِ مِنَ الجُعِلَ الَّذِی یُدَهدِهُ الخِرَاءَ بِأنفِهِ، إنَّ اللَّهَ  قَد أذهَبَ عَنکُم عُبِّیَّةَ الجَاهِلِیَّةِ وَ فَخرَهَا بِالآبَاءِ، إنَّمَا هُوَ مُؤمِنٌ تَقِیٌّ وَ فَاجِرٌ شَقِیٌّ، النَّاسُ کُلُّهُم بَنُو آدَمَ وَ آدَمُ خُلِقَ مِن تُرَابٍ»

ترجمه: اقوامی که به پدران مرده‌ای خود افتخار می‌کنند، بعید نیست که ذغال جهنم باشند؛ یا باید خود را از این کار منع کنند و یا نزد الله از گونۀ سوسکِ که انبار یا مدفوع را با بینی خود می‌چرخاند، زبون‌تر و  خوارتر بشمار خواهند رفت. به تحقیق الله کِبر و خودپسندی جاهلیت و افتخار به پدران را از میان تان نابود کرده، در عموم مردم یا مؤمن متقی خواهند بود و یا فاجر بدبخت، همۀ شان فرزندان آدم هستند و آدم از خاک آفریده شده است.

اگر مسلمانان به این معالجات و درمان‌های شرعی مخالف نژادپرستی متمسک شوند؛ این آفت ریشه‌کن خواهد شد و هیچ اثری از آن در هیچ یک از سرزمین‌های اسلامی باقی نخواهد ماند. متأسفانه حکام سرزمین‌های اسلامی این درمان‌ها و معالجات را کنار زده و عمدًا برای حفظ تاج و تخت شان با امتثال به اوامر اربابان کافرشان این آفت را تغذیه می‌کنند؛ حتی اگر سبب برانگیخته شدن این خودبزرگ‌بینی‌های نژادپرستانه در میان امت واحد اسلامی شود.

در این‌جا توجه شما را به دو نمونۀ ناپسند نژادپرستی که توسط حکام برای گسترش نژادپرستی و تنفر در میان مسلمانان ترویج می‌شود، جلب می‌کنیم:

1-       مقامات ترکیه با حذف علائم و تحقیر اعراب و زبان آن‌ها در زمانی‌که همۀ زبان‌های جهان در ترکیه اجازه حضور دارند، کمپاین شدیدی را علیه زبان عربی به راه انداخته اند!

2-      مقامات ایرانی در هر مناسبتی مایل اند که خلیج عرب را خلیج فارس بنامند، حتی اگر مناسبتی برای صلح میان ایران و سعودی باشد، چنان‌که وزیر امورخارجه ایران در دیدارش با سعودی در این ایام چنین کرد.

این‌ها دو نمونۀ بارز نژادپرستی ترک و فارس علیه اعراب است که توسط هردو دولت حمایت می‌شود و واکنش‌های مشابهی را در میان اعراب علیه برادران مسلمان ترکی و ایرانی شان بر می‌انگیزد.

راه‌حل سیاسی، جازم و اساسی برای این آفت، فقط با إقامه دولت اسلامی مبدئی ممکن است؛ دولتی‌که این دولت‌های جاهلیت را نابود و به این تعصبات جاهلیت پشت کرده و مسلمانان را تنها تحت رابطۀ عقیده اسلامی وحدت می‌بخشد.

برگرفته از شماره 460 جریده الرایه

نویسنده: استاد أحمد الخطوانی

مترجم: محمد مزمل

(ترجمه)

خبر:

اردوغان به مناسبت روز پیروزی در 30 آگوست پیام تبریکی صادر کرد. وی در این بیانیه گفت: «به قول غازی مصطفی کمال، پیروزی 30 آگوست "عمل بزرگی است که بار دیگر قدرت و قهرمانی عالی ارتش ترکیه، افسران و کارکنان ترک را در تاریخ مشخص کرد." مردم ما با این پیروزی که یادگار جاودانی اندیشه آزادی و استقلال ملت ترکیه است. به تمام جهان اعلام کردند که اجازه نخواهند داد اراده‌اش را زیر سلطه خود درآورند. به همین مناسبت، بار دیگر از غازی مصطفی کمال، بنیانگذار جمهوری‌مان، فرمانده معظم کل قوا و هم‌چنین از تمام همرزمانش با سپاس فراوان یاد می‌کنم، و از خداوند متعال برای همۀ شهدا و جانبازان طلب رحمت می‌کنم.»  (منبع: خبرگزاری‌ها،30 آگوست 2023)

تبصره:

جمهوری ترکیه که بر روی آواره‌های خلافت عثمانی بنا شده، دولتی است که تعطیلات رسمی زیادی دارد. نظام جمهوری سکولارِ که علی‌رغم مسلمان بودن و ایمان به الله سبحانه وتعالی، تأسیس شده، از بدو تأسیس تاکنون هیچ موفقیت چشمگیری در برابر کشورهای کفری دشمنش به دست نیاورده است. پیروزی را با تصاحب داستان‌های قهرمانی مسلمانان در تاریخ، با دروغ و تحریف جشن می‌گیرد. روز پیروزی 30 آگوست، که از معنا و حقیقت خود جدا شده است، یکی از این روزهای رسمی می‌باشد، که از سال 1935 بدین‌سو رسماً جشن گرفته می‌شود.

در این که نمی‌توان چهره واقعی تاریخ را در یک مقاله کوتاه آشکار کرد، شکی نیست، اما می‌دانیم که تمام جنگ‌هایی که خلافت عثمانی در ترکیه تا زمان اعلام جمهوریت انجام داد، برای اسلام بوده است. اراضی آناتولی که توسط کشورهای متفق به سرکردگی انگلیس اشغال شده بود، در نتیجه مقاومت، امت اسلامی متشکل از مردمان بسیاری از شرق و غرب، در جنگی به نام "جنگ استقلال" که حدود چهار سال به طول انجامید، آزاد شد. مسلمانان در این جنگ با روحیه اسلام و با درک مفهوم جهاد با کفار مبارزه کردند. سنگ قبرهای یادمان شهدای (چناق قلعه) که نام و زادگاهشان روی سنگ‌ها درج است، هنوز شاهدان زنده هستند.

آخرین قسمت این درگیری، نبرد معروف به نبرد میدانی فرماندۀکل، علیه یونانی‌ها تحت کنترل بریتانیا انجام شد. حمله در 26 آگست 1922 علیه یونانی‌هایی که إزمیر و اطراف آن را اشغال کردند آغاز شد. در 30 آگوست، یونانی‌ها با تخریب مکان‌هایی که از آن‌ها عبور کرده بودند، عقب‌نشینی کردند. پس از آن به طور کامل قلمرو آناتولی را ترک کردند. در این جنگ علاوه بر مبارزه صادقانه سربازان، بازی عمدی انگلیس نیز در جریان بود. انگلیس از یک طرف می‌خواست فرانسه، ایتالیا و یونان را که با آن وارد جنگ شده بودند، محروم کند و تنها حرفش را بر باقیمانده خلافت عثمانی داشته باشد. از طرفی می خواست مصطفی کمال را که به عنوان فرماندۀکل از طرفش در این جنگ شرکت کرده بود، با یک پیروزی در کنار خود  نگهدارد. بنابراین عقب‌نشینی یونانی‌ها به درخواست خود انگلیس بود.

با این حال، حتی اگر با فریب‌هم که شده باشد، پیروزیی بدست آمده، که  اگر قرار است از او تجلیل شود، باید مطابق به روحیه و هدف آن باشد. اما این پیروزی مانند پیروزی نبرد گالیپولی و دیگر پیروزی‌ها از روحیه و هدف خود منحرف شده. اول از همه، تقریباً تمام موفقیت آن به مصطفی کمال و کادر مؤسس جمهوری که در آن روز در نظر گرفته شده بود، نسبت داده می‌شود. ثانیاً مسلمانانی که در این جنگ‌ها جنگیدند و جان خود را فدا کردند، تنها ترک نبودند. ثالثاً مسلمانانی که در جبهه‌ها جان خود را فدا کردند و مردمی که در پشت جبهه‌ها انواع حمایت‌ها را انجام دادند، با روحیه اسلام و برای ارزش‌های اسلامی مبارزه کردند. اما در کتب تاریخ نه تنها به یاد این پیروزی از کادر بنیانگذار جمهوری و ناسیونالیسم ترک تجلیل شده است؛ بل تأکید می‌شود که این نبرد تنها با روحیۀ ترکی و به خاطر جمهوریت و سکولاریسم صورت گرفت است.

در پیام امسال اردوغان، از همان زبان گمراه کننده استفاده می‌شود. افسران و اعضای رهبری ارتش ترکیه را ستایش می‌کند، اما او از اسلام و خلافت که مسلمانان برای آن جنگیدند و به شهادت رسیدند، اشاره ای نمی‌کند. کاری‌که اردوغان انجام می‌دهد، فریب آشکار مسلمانانی است که از او حمایت کردند تا از عقاید و دیکته‌های کمالیستی رهایی یابند.

چنانچه پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ غَشَّنَا فَلَيْسَ مِنَّا»  ترجمه: کسی که مارا فریب دهد، از ما نیست. و نیز فرمودند: «مَا مِنْ عَبْدٍ يَسْتَرْعِيهِ اللهُ رَعِيَّةً يَمُوتُ يَوْمَ يَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌّ لِرَعِيَّتِهِ إِلَّا حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ». ترجمه: هیچ بندۀ نیست که الله (سبحانه وتعالی) عده‌ای را تحت سرپرستی او قرار دهد و او در حالی بمیرد که به زیردستانش خیانت کرده است، مگر این‌که الله (سبحانه وتعالی) بهشت را بر او حرام می‌گرداند.

در نهایت بر اساس عبارات "ارتش باشکوه" و "ارتش قوی" که در هر جشن 30 آگوست برجسته می‌شود، باید این سؤالات را مطرح کرد: اگر واقعاً از ارتشی باشکوه و قدرتمند صحبت می‌کنیم که همینطور است، پس چرا به مسلمانان نصرت نمی‌دهد؟! وقتی مسلمانان در فلسطین، سوریه، کشمیر، ترکستان شرقی، آراکان و جاهای دیگر سلاخی می شوند، این ارتش چه می‌کند؟! چگونه می‌تواند جایگاه خود را به عنوان "بیت پیامبر" حفظ کند؟! این ارتش که سربازانش به نام "مهمتچیک(سرباز ترک)" معرفی می‌شوند، چگونه می‌توانند بخشی از ناتوی صلیبی کافر باشند؟!

جواب این سوال‌ها را باید در ساختار نظام جعلی جمهوری که بر خون مسلمانان و خیانت حاکمان پاسدار آن بنا شده است، جستجو کرد؛ زیرا هرچقدر هم که قوی باشی، تا زمانی که کفار ریسمان تو را در دست دارند، جلال و شکوه‌ات چیزی به جز چشم‌اندازی از فخر و افتخار در صفحات زیبای تاریخ نخواهد بود و قدرت تو در برابر مسلمانان خواهد بود، نه به نفع شان.

نویسنده: محمد أمین یلدریم

یکشنبه،  2 ربیع الاول 1445هـ.ق.

17 سپتامبر 2023م.

مترجم: محمد یاسین سادات

(ترجمه)

هجرت رسول اکرم صلی الله علیه وسلم تولد یک امت بود. هجرت یک رویداد بزرگ است که امتی را از خارج تاریخ فرستاد تا تاج و تخت‌ها را سرنگون کند، امپراتوری‌ها را نابود سازد، بر جهان حکومت نموده و رحمت و عدالت را گسترش دهد.

دعوت با هدف مشخص و بینش مسیر خود آغاز به حرکت کرد:

-        دعوت جهانی:

﴿وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيراً وَنَذِيراً﴾ [سوره سبأ، آیۀ 28]

ترجمه: ما تو را براي جملگي مردمان فرستاده‌ايم تا مژده‌رسان (مؤمنان به سعادت ابدي) و بيم دهنده (كافران به شقاوت سرمدي) باشي.

-        دعوتی‌که بر تمام ادیان غالب بوده و تمام شریعت‌ها را منسوخ می‌سازد، تاج و تخت‌ها را به لرزه در می‌آورد و طواغیت زمان را نابود می‌سازد:

﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ﴾ [سوره توبه، آیۀ 33]

ترجمه: الله است كه پيامبر خود (محمّد) را همراه با هدايت و دين راستين (به ميان مردم) روانه كرده است تا اين آئين (كامل و شامل) را بر همه آئين‌ها پيروز گرداند (و به منصّه ظهورش رساند) هرچند كه مشركان نپسندند.‏

-        دعوتی‌که مورد پسند پادشاهان نیست:

﴿وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا﴾ [سوره بقره، آیۀ 217]

ترجمه: (مشركان) پيوسته با شما خواهند جنگيد تا اگر بتوانند شما را از آئينتان برگردانند.

پس هر امتی‌که رسالت خود را نشناسد و دشمن خود را مشخص نکند، در وادی سقوط خواهد که برایش آرامش نیست.

-        دعوتی‌که هدف اساسی آن تأسیس خلافتی است که تاج فرایض می‌باشد.

-        دولتی‌که اسلام را تطبیق می‌کند و رسالت آن را با دعوت و جهاد حمل می‌نماید، دین را حراست و دنیا را با شریعت پروردگار جهانیان سیاست می‌کند.

-        دولت بدون قوت اقامه نمی‌گردد.

-        قوت نیز همان قوت ذاتی است که توسط طلب نصرت از اهل قوت و قدرت (با بیعت از اهل حل و عقد) گرفته می‌شود.

-        طلب نصرت از جمله اعمال نبی کریم صلی الله علیه وسلم است که به تواتر ثابت است و پیامبر صلی الله علیه و سلم با وجود آزار و اذیت‌های فراوان آن را تکرار کردند.

-        بیعت بر قتال با مردم سرخ و سیاه صورت می‌گیرد.

بنابر این قریش متقاعد شدند که بیعت، اعلام تأسیس دولت است و تأسیس دولت به معنای سقوط حاکمیت قریش و از بین رفتن سیادت آن است، چنان که هِرقل هنگام دریافت نامه از رسول الله صلی الله علیه و سلم یقین کرد که پیامبر صلی الله علیه وسلم به زودی زمین زیر پاهایش را تصاحب خواهد، بنابراین قریش تصمیم گرفتند که او را بکشند و برای هر که او را بکشد، پاداش بزرگی تعیین نمودند.

هجرت آغاز شد:

رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رهسپار مدینه شد و سراقه به او رسید؛ به این امید که برندۀ جایزۀ قریش شود. رسول الله صلی الله علیه و سلم به او گفتند: برگرد ای سراقه! و دستبند کسری از تو باشد و این یعنی که پیامبر صلی الله علیه وسلم به زودی دولتی تأسیس خواهد کرد که پادشاهی کسری را نابود کرده و دستبندهای او را به سراقه بخشش نماید.

رسول الله صلی الله علیه وسلم در مدینه فرود آمد و تشکیل دولت را اعلام کرد و قانون اساسی آن را وضع نمود و روابط آن را بین خود مسلمانان، بین مسلمانان و دیگر ساکنان آن از اهل ذمه و روابط آن‌ها را با سایر ملل تنظیم کرد.

با تأسیس دولت، جهان به دو اردوگاه و دو دار تقسیم شد که سومی نداشت، دار اسلام و دار کفر و جنگ. دار اسلام برای سلطان امت است و سیادت از آن الله و شریعت اوست که بر روابط داخلی و خارجی آن حاکم می‌باشد. دار کفر و جنگ که سیادت در آن از آنِ طاغوت و تشریع در آن برای انسان است.

وصف دارالاسلام و دارالکفر وصفی برای مردم نیست، بلکه وصف نظام حاکم است؛ زیرا مکه دار کفر بود؛ باوجودی‌که رسول الله صلی الله علیه وسلم و یاران بزرگوارش در آن بودند. مدینه دار اسلام گردید در حالی‌که مشرکان و یهودیان در آن وجود داشتند.

هجرت نه فراری بود برای نجات جان، نه پناهندگی و نه دوری و درخواستی برای امرار معاش و بهبود درآمد؛ بلکه هجرت برای یک هدف بزرگ بود؛ دولتی‌که امتی را از خارج تاریخ فرستاد تا همان تاریخ را بنویسد و بهترین امتی باشد که برای مردم بیرون کرده شده است. تصادفی نیست که صحابه، هجرت را سرآغاز تاریخ یک امت بزرگ قرار دادند؛ زیرا هجرت به طور مطلق، برجسته‌ترین رویداد سیاسی در تاریخ اسلام و مسلمین است. قبل از آن مسلمانان نه دولت، نه موجودیت و نه تاریخ داشتند.

اسلام اقامه نمی‌شود و احکام آن بدون دولت اجرا نمی‌گردد و گرنه افکاری در شکم کتاب‌ها و در سر فقها بدون واقعیت می‌ماند. اسلام نه دین کشیشی است و نه اندیشه‌ای زیبا در شکم کتاب‌هاست که زینت بخش ادارات و جنبش دادن به احساسات باشد، بلکه اسلام دینی است که حکومتی از آن نشأت گرفته و سبکی متمایز از زندگی بوده و رسول الله صلی الله علیه و سلم ما را ملزم ساخته است که از نظام آن منحرف نشویم.

«كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ تَسُوسُهُمُ الأَنْبِيَاءُ، كُلَّمَا هَلَكَ نَبِيٌّ خَلَفَهُ نَبِيٌّ، وَإِنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي، وَسَيَكُونُ بَعْدِي خُلَفَاءُ فَيَكْثُرُونَ، فَفُوا بِبَيْعَةِ الأَوَّلِ فَالأَوَّلِ، ثُمَّ أَعْطُوهُمْ حَقَّهُمْ، وَاسْأَلُوا اللهَ الَّذِي لَكُمْ، فَإِنَّ اللهَ سَائِلُهُمْ عَمَّا اسْتَرْعَاهُمْ»

ترجمه: بنی اسرائیل را پیامبران رهبری می‌کردند، هرگاه پیامبری فوت می‌کرد پیامبری دیگر جانشین او می‌شد، ولی بعد از من پیامبری نخواهد آمد؛ البته بعد از من خلفای بسیاری می‌آیند، شما به ترتیب با هرکسی‌که بیعت کردید، به بیعت خود وفا کنید و سپس حق آن‌ها را به جای آورید و حق تان را از الله (سبحانه وتعالی) بخواهید زیرا الله (سبحانه وتعالی) ایشان را در بارۀ زیردستان و حقوق آن‌ها بازخواست خواهد کرد.

دولت دوام پیدا کرد و مسلمانان از زمان سیدنا ابوبکر تا زمان آخرین خلیفۀ عثمانی از آن حفاظت نمودند.

دولتی که رسول الله صلی الله علیه وسلم تأسیس کرد، به دست کفار و خائنان اعراب و ترک‌ها ویران شد، قانون الله سبحانه وتعالی به حالت تعطیل درآمد، مسلمانان تحت حاکمیت نظام‌های کفر قرار گرفتند و کلام الله سبحانه وتعالی در مورد آنان تحقق یافت.

﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكاً...﴾ [سوره طه، آیۀ 24]

ترجمه: و هركه از ياد من روي بگرداند (و از احكام كتابهاي آسماني دوري گزيند)، زندگي تنگ (و سخت و گرفته‌اي) خواهد داشت.‌

دنیا بر ما تنگ شد و کفر در یک جنگ وحشیانه‌ی جهانی بدون اخلاق و دین، هم‌چون خورندگان سر کاسه بر ما جمع شدند و راه نجاتی جز خلافت وجود ندارد. زیرا این سبب شکوه ماست، قانون پروردگارمان را حاکم می‌کند، با آن دنیا را رهبری نمودیم، سرزمین‌ها را فتح کردیم و دین را گسترش دادیم و رحمت عام گردید. توسط آن سرزمین‌های خود را از غاصبان آن باز پس می‌گیریم و خائنان و مزدوران غرب و هم‌دستان آن را که عهدشکنی نموده و در امانت خیانت کردند و امت را ضایع ساختند، بیرون خواهیم کرد. توسط آن استعمارگران اشغالگر و کفار محارب را دور خواهیم انداخت و دو باره توسط حاکمیت این دین با عزت خواهیم شد.

پس ای اهل قوت و قدرت و ای افسران و سربازان ما، آیا آرزوی روزی مانند روز هجرت را ندارید؛ روزی‌که الله سبحانه وتعالی دین خود را توسط شما گرامی دارد و دشمن خود را زبون ‌سازد؛ سپس شما را در زمرۀ اولیای خود یاد نموده و زمان با تمام عظمتش از شما یادآوری کند؟! پس انصار الله سبحانه وتعالی باشید و دین و امت خود را نصرت دهید تا شما و دشمنان آن در یک صف در برابر آن نباشید.

هجرت یادآوری سرگرم‌کننده نیست؛ بلکه خاطره‌ی یک واقعۀ بزرگ و یادآور فریضه‌ای است که تاج فریضه‌هاست و همه در برابر آن پاسخگو هستیم.

ای مسلمانان، آنچه که درک آن در یادبود از هجرت لازم است، این‌که مسلمانان باید از پیامبرشان صلی الله علیه وسلم الگو بگیرند و حکومت اسلامی را آن گونه که او تأسیس کرده است، با اعتماد به وعدۀ الله سبحانه وتعالی که می‌فرماید:

﴿وَعَدَ اللهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً﴾ [سوره نور، آیۀ 55]

ترجمه: الله (سبحانه وتعالی) به كساني از شما كه ايمان آورده‌اند و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، وعده مي‌دهد كه آنان را قطعاً جايگزين (پيشينيان، و وارث فرماندهي و حكومت ايشان) در زمين خواهد كرد (تا آن را پس از ظلم ظالمان، در پرتو عدل و داد خود آبادان گردانند) همان گونه كه پيشينيان (دادگر و مؤمن ملّتهاي گذشته) را جايگزين (طاغيان و ياغيان ستمگر) قبل از خود (در ادوار و اعصار دور و دراز تاريخ) كرده است (و حكومت و قدرت را بدانان بخشيده است). هم‌چنين آئين (اسلام نام) ايشان را كه براي آنان مي‌پسندد، حتماً (در زمين) پابرجا و برقرار خواهد ساخت و نيز خوف و هراس آنان را به امنيّت و آرامش مبدّل مي‌سازد(آن چنان كه بدون دغدغه و دلهره از ديگران، تنها) مرا مي‌پرستند و چيزي را انبازم نمي‌گردانند.

با شادمانی به بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم برپا کنند:

«ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ»

ترجمه: سپس خلافت بر منهج نبوت خواهد بود.

ای بار الها، ما را از جمله لشکر و شاهدان آن و دعوتگران مخلص آن قرار بده!

نویسنده: شيخ سعيد رضوان

برگرفته از شماره 457 جریده الرایه

مترجم: احمد صادق امین

(ترجمه)

فساد از امراضی بوده که امت­ها و مردم را در تنگنا قرار داده است. فساد تنها علت مرکزی می‌باشد که جوامع را به نابودی کشانده است. فساد شامل فساد عقیده، فساد اقتصادی، فساد آموزشی، فساد مطبوعاتی، فساد اخلاقی و فساد امنیتی همه می‌شود. کلمه­ی فساد در قرآن کریم دارای معانی زیادی است که ازجمله المعصیة، الهلاک، الخراب، المنکر، التدمیر وغیره آمده است. ازجمله ضررهای فساد و مفسدین نابودی جوامع و نابودی امت­ها است.

ازجمله فسادی که اکنون در دنیا انتشاریافته و ممکن است امت­ها را به نابودی سوق دهد، آنچه است که در ذیل بیان می­شود.

ظلم: در قرآن کریم آیات زیادی واردشده که ظلم را یکی از اسباب نابودی امت­ها بیان می­کند، ازجمله قول او تعالی است که می­فرماید: ﴿وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا [كهف: ٥٩] ترجمه: آن قریه­ها را زمانی‌که ستم کردند، نابود کردیم.﴾ و فرموده­ی او تعالی: ﴿و کم قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ﴾ [الأنبياء: ١١] ترجمه: چه‌بسا قریه­ی ستمگری را درهم شکستیم و بعدازآن قوم دیگری را ایجاد کردیم.﴾ و آیات دیگری که ظلم را سبب نابودی امتیان گذشته ذکر می­کند که نابود شدند.

علاوه بر ظلم، ارتکاب جرم و انجام زیاد گناهان؛ چنانچه می­دانیم طی دوصد سال است که غرب فرمان روای دنیاست. این فرمان روایی را روزی‌که ما به انحطاط و جمود فکری گرفتار و زمین‌گیر شدیم، در رسالت الهی سستی کردیم و ... از امت اسلامی به چنگ آورد. از همان زمان که غرب زمام حاکمیت را به دست گرفت، فساد در تمام عرصه­ها و جوانب زندگی شروع شد. نباید آنچه امروزه اروپا به گونه ظاهری از پیشرفت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بدان دست‌یافته است ما را بفریبد؛ زیرا این تمدن در خود خون‌خواری مفرط و نژادپرستی شدیدی را مخفیانه حمل می‌کند که به دنبال برتری مرد سفیدپوست است، همان واقعیتی که غرب از فرهنگ­های قبلی خویش به ارث برده و رویکرد سیاسی و ملی امت غربی را تشکیل می­دهد. کسی‌که با هوشیاری مسیر غرب معاصر را دنبال کند، می­یابد که غرب یک جنین مسخ‌شده‌ی از تمدن­های گذشته­ی خود است که برای خلاصی از هر تمدن نزدیک خود تلاش کرده است و گفتگو میان تمدن­ها را نمی‌پذیرد؛ چنانچه برخی با غفلت از تاریخ غم‌انگیز و واقعیت دورنگ آن ترویجش می­کنند تمدنی که نفوذ غیر خودش را نمی‌پذیرد و می‌خواهد میدان مطلق قدرت باشد.

بدون شک خواننده­ی آگاه، تاریخ انحصارگرایی تمدن غربی را از طریق تاریخ درازمدت آن درک می­کند که در فاصله‌گیری از دیگری به‌اندازه‌ی که آن دیگری را رقیب سرسخت و دشمن احتمالی می­بیند، هم­زیست و دوست نمی‌پندارد. تاریخ و واقعیتی که در آن زندگی می­کنیم، می­بینیم که دروغ نمی­گوید. ده­ها بلکه صدها بیانیه و جود دارد که از روی دروغ‌های در مورد صلح، آزادی، دموکراسی و ادعاهای پوچ زیاد دیگری پرده برمی‌دارد که ما قسمت اندکی از آن‌ها را بیان می­کنیم؛ زیرا مقاله گنجایش بیان تمام دروغ­ها و فسادهای غرب را ندارد. ادعای غرب مبنی بر حقوق زن، محافظت از آن و آنچه از این قبیل است، سر را سفید ساخت و ازجمله کسانی‌که ادعا می­کردند زن را برای بیرون کشیدن از مملکتی که در آن به گونه‌ی مصون و باعزت زندگی می­کرد، کمک می­کنند. در اول کار آموزش زن را برای این‌که درست بتواند فرزندان خود را تربیت کند، خواستار شدند و گفتند: مادر مدرسه­ای است که اگر خوب آموزش داده شود، یک ملت نیکو سرشت آماده می­شود. زمانی‌که این کار برایشان انجام شد، زن را از خانه‌اش بیرون کشیدند که نه فرزند نه شوهر و نه خودش از خود توانست نفعی ببرد. زن غربی به حالتی رسید که باید با دشواری ارزش خواسته می­شد تا به خانه برگردد. برخی از زنان مسلمان نیز با تقلید کورکورانه ارزش پیروی خواهد کرد تا ازآنچه در آن گرفتارشده است نجات یابد؛ اما کارزار آینده در مسیر بازگرداندن زن به خانه به‌آسانی کارزار اولش برای بیرون کردنش از خانه نخواهد بود، آن­هم بعداز این‌که پدر، شوهر و فرزندش غیرت را ازدست‌داده آن را به خودش واگذار کردند و عادت کردند تا از دسترنجش تغذیه کنند. به‌عنوان‌مثال وزیر عدلیه بریتانیا (دومینیک راپ) به‌سوی حفاظت زن­ها، دادن آزادی و حقوق‌شان و به‌سوی بازگشتن اعتماد به نفس­شان فرامی‌خواند و می­افزاید: «طی دوازده ماه قبل از مارس 2020 م، 1,6 میلیون زن قربانی بدرفتاری­های خانوادگی بودند، بیش­تر از 600 هزار زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند، نزدیک به 900 هزار زن در معرض ظلم قرار گرفتند.» زمانی‌که از توجه حکومت­های غربی برای ساکنینشان صحبت می­کنیم، می­یابیم تعداد کسانی‌که از خانه فرار می­کنند، برمبنای آنچه حکومت فدرال در قالب بیانیه وزارت مسکن و شهرسازی امریکا در مورد فراری­های سالانه آمار می­دهد، وحشتناک است. هر شب در ایالات‌متحده حدود 553000 فراری به ثبت می‌رسد. همین‌طور ادعای صلح و حفاظت دروغین از حقوق انسان سر را سفید کرده است. هم‌چنین از این قبیل دروغ­ها در هرجا در سایت­ها و شبکه­های اجتماعی، در ماهواره­ها، در نشرات وغیره خود را اهل صلح و محبت توصیف می­کنند؛ اما اگر نظر ساده­ی به ماقبل بیندازیم، خواهیم دید که اهل این ادعای دروغین چه خسارات دردناکی را در جنگ جهانی اول ببار آوردند! تعداد کلی آسیب رسیده­گان و کشته‌شدگان به بیش از 37 میلیون انسان می­رسد که 16 میلیون کشته و 20 میلیون زخمی می­رسد آنچه جنگ جهانی اول را خونین‌ترین جنگ بعد از جنگ جهانی دوم در تاریخ بشریت قرار می­دهد، اما جنگ جهانی دوم خونین‌ترین جنگ درگذر تاریخ بوده است که عدد اجمالی قربانیان آن به بیش از 60 میلیون کشته بوده است که در آن زمان 2.5% کل جمعیت جهان تخمین زده‌شده است.

امثال این مفاسد خیلی زیاد بوده، اعم از فساد وضعیت امنیتی، اجتماعی و اقتصادی؛ پس آن آزادی که ادعا می­کنند کجاست؟! آسایش و امنیت کجاست؟! این‌ها همه تخیلاتی است که از طریق ابزار مطبوعاتی که در اختیارشان است، نشرمی­کنند؛ اما حقیقت با واقعیت کاملاً متفاوت است. کسانی‌که به اروپا مهاجرت کردند، از سنگینی معیشت، فساد فراگیر، زیاد بودن مالیات و بسیار چیز­های دیگر صدمه دیدند. بعد از همه­ی این‌ها آیا چیزی از این تمدن پوشالی باقی‌مانده است که سقوط نکند؟! آیا هنوز کسی هست که به نگهداری این تمدن منحوس بر روی زمین معتقد باشد؟! آنکه پرده­ی فطرت، اخلاق، عفت و حیاء انسان را دریده و حتی ساده‌ترین اساسات حقوقش را نادیده می­گیرد.

تاکنون ده‌ها حکم از احکامی صادر کردند که هم‌جنس‌گرایی، قوانین آزادی لجام‌گسیخته و نوشیدن مخدرات را اجازه می­دهد ­علاوه بر بداخلاقی و تجاوز­های جنسی برزنان و اطفال و غیره.

نشانه­های سقوط این تمدن واضح‌تر از این است که نیازی به تشریح داشته باشد. در ناحیه­ی غرب کتب و مطالعات زیادی رونما گردیده که عناوین قابل‌توجهی را حمل می­کنند که از فروپاشی غرب و سقوط و متلاشی شدن تمدنش سخن می­گویند. برخی از آن‌ها عین عنوان رادارند و برخی دیگر نیز پیرامون همین موضوع ضمن بخش‌های ویژه از قبیل فروپاشی اخلاقی، ارزشی در جوامع غربی، شکست سازمان خانواده، گسترش دامنه­ی جرم و جنایت با انواع مختلف آن، ناتوانی نظام‌های معاصر از مقابله با امواج بی‌رحمی و هرج‌ومرج‌های داخلی، گسترش آتش خودکشی و ناکامی فلسفه­های معاصر در معالجه روح، روان و افکار نمکینی که بر عقل­های انسان غربی سایه افگنده است، سخن می­رانند.

با تمام این ضعف و مرضی که غرب در آن دست‌وپا می‌زند، در مبارزه با تمدن­های دیگر هنوز ادامه می­دهد و به ایجاد مبارزات جدید با کشورهای دیگر اقدام می­کند؛ مانند جنگ میان غرب و روسیه که جنگ نفوذ و منافع مادی است و پیرامون ارزش‌ها نیست و مانند مبارزه غرب با چین که مبارزه­ی تجاری است نه مبارزه­ی ارزشی. این در حالی است که چشم از مبارزه­ میان غرب و اسلام که مبارزه پیرامون ارزش­ها و روش زندگی است برداشته نمی‌شود. این واضح است که تمدن غربی به تمدن اروپا و امریکا یا غیر آن‌ها در ساختن زندگی پاکیزه و امن برای انسان درروی زمین کاملاً ناکام بوده است. ترس و هراس از شعله­­ی جنگ­های داخلی و خارجی مردم را فراگرفته است. ناامیدی انسان زیاد و زیادتر­ می­شود. هیچ‌یک از وعده­های که مسئولین اروپا و امریکا کردند، متحقق نشده است. واقعیت مذموم طوری شده که گویا می­گوید: هرکس که می­­تواند خود را نجات دهد، پس حتماً باید اقدام کند.

بدون شک سرمایه­داری و رشد وحشتناک آن، دموکراسی و پرچم پرشور آن برای انسان امنیت، آسایش و معالجه­ی فقر و امراض را به ارمغان نیاوردند. بر علاوه‌ی همه­ی این‌ها جرم و جنایت را با تمام انواع آن درروی زمین گسترانیده است؛ مانند دزدی، قتل، فحشاء، مخدرات، گسترش ظلم، نبود امنیت، گسترش دشمنی و غارت مردم! فساد درروی زمین نمایان شده و خطرش شدت یافته است. بشریت امروز با خطری جدی روبه‌رو هست که تهدیدش می­کند، نزدیک است در مقابل آن فلج شود، جز خواهشاتش چیز دیگری در توانش نبوده است. چشم­ها کور و گوش­ها بسته‌شده‌اند، گویی کسی در فکر نجات نیست. همه باهم دارند غرق می‌شوند، مگر این‌که از اکثر گوشه­های زمین فریاد واحد الله‌اکبر الله‌اکبر بلند شود و مردم را بیدار نموده هشدار دهد.

بدون شک وضعیتی کنونی را آنچه اصلاح خواهد کرد که اولش را اصلاح نموده بود، یعنی حکم به اسلام در دولت خلافت راشده که در زیر سایه پرچم عقاب پرچم رسول‌الله صلی الله علیه وسلم و با طریقه­ی رسول‌الله صلی الله علیه وسلم که رسالت اسلام را تبلیغ کرد، میسر می­شود، نه چیز دیگری. با ایجاد یک کتله­ای که استوار بر اسلام باشد و با امت تفاعل نموده از اهل قدرت‌طلب نصرت کند. این کار را همین‌طور ادامه دهد تا الله سبحانه وتعالی حکم اسلام و دولت اسلام را اقامه نماید. این همان کار خوب است و این تنها کاری است که امت را از سقوط نجات می­دهد. امت از پوستینش بلند شده و به روند سابقش برمی‌گردد؛ اسلام را در داخل تطبیق نموده و آن را در جهان با دعوت و جهاد حمل می­کند، در نتیجه الله عزیز و حکیم آن را نصرت می­دهد، چنانچه فرموده است:

﴿إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ﴾ [غافر: ٥١]

ترجمه: بدون شک پیامبران‌مان و کسانی را که ایمان آوردند، در زندگانی دنیا و روزی که شاهدان به پا می­خیزند نصرت می­دهیم.

ای مسلمانان، بر شما لازم است تا بشریت را از نظام فاسد و متعفن سرمایه‌داری آگاه سازید؛ زیرا شما بهترین امتی هستید که برای مردم بیرون شده و امربه‌معروف و نهی از منکر می­کنید! شما با این ویژگی‌تان می­توانید بشریت را نجات دهید! شما می­توانید بشریت را به گونه‌ی دسته‌جمعی از عبادت سرمایه‌داری به عبادت الله واحد سوق دهید! از ظلم سرمایه‌داری به عدالت اسلام به کشانید و از تنگنای دنیا به وسعت دنیا و آخرت بیرون کنید!

الهی خواهان نصرتی هستیم که مژده داده­ای!

برگرفته‌شده از شماره 444مجله­ی الوعی

نویسنده: محمود أیاس.

مترجم: حبیب اسلمی.